nie można zgodzić się z uwagami Francji, wedle których z racji niewielkich udziałów rynkowych LNE wpływ na wymianę nie miałby miejsca, tym bardziej że przyznane kwoty nie mogą zostać uznane za nieznaczne.

nie można mówić o zaangażowaniu jakichkolwiek państwowych środków pomocowych.

Zdaniem Komisji że nadmierna kompensacja w wysokości 98,365 mln EUR niekonieczne odnosi się do realizacji misji służby publicznej, a nie można względem niej zastosować odstępstwa od zakazu udzielania pomocy państwa, przewidzianego w art. 86 ust. 2.

Komisja uznała więc, że opłata utylizacyjna nie narusza art. 25 Traktatu i że nie może być uznana za opłatę o takim samym skutku jak cło, ponieważ władze francuskie wykazały, że opłata nie jest wykorzystywana wyłącznie do rodzajów działalności, które przynoszą korzyść produktom krajowym, czyli mięsu francuskiemu.

Władze francuskie utrzymują, że udział państwa w konsolidacji środków własnych oraz w ewentualnym kredycie akcjonariusza, były działaniami opisanymi w prasie przed dniem 5 grudnia 2002 r. i nie mogą być uznane za źródło progresji kursu akcji.

I wreszcie pożyczka nigdy nie została wypłacona HSY i nie może stanowić pomocy na rzecz HSY.

ich całkowity udział w rynku zmniejszył się z 6,3 % w roku 2003 do 5,4 % w OD.

W związku z trzecim argumentem wysuniętym przez władze greckie, Komisja odrzuca również twierdzenie, że realizacja zastawu na niezapłaconych akcjach oraz ich sprzedaż w ramach prywatyzacji przeprowadzanej w latach 2001–2002 jest operacją podobną do otrzymania od pracowników płatności należnej z tytułu umowy z września 1995 r. Po pierwsze, ponieważ ETVA nie podejmował starań o otrzymanie zapłaty ceny nabycia od pracowników, nie spodziewali się oni, że będą faktycznie musieli zainwestować odpowiednią kwotę środków pieniężnych, a nie ponosili ryzyka utraty tych środków w razie spadku wartości akcji.

Niemniej jednak w dokumencie roboczym służb Komisji, o którym mowa w motywie 63, Komisja nie tylko wyjaśnia koncepcję ogólnych środków, lecz także stwierdza, że „projekt dyrektywy w sprawie opodatkowania energii zawiera wiele wariantów, a nie ma możliwości z góry stwierdzić, czy sposób, w jaki będzie ono stosowane przez państwa członkowskie przyczyni się do tego, że będzie ono stanowiło pomoc państwa w rozumieniu art. 87, czy też nie”.

KCP nie miała już powodu do odmowy przyjęcia tego ostatniego wniosku, go zatwierdziła.

, ich wnioski zostały odrzucone.

Władze greckie twierdzą również, że opłata za udzielenie gwarancji, wynosząca 1 %, odpowiadała cenie rynkowej, a nie została przyznana żadna korzyść.

Ponadto ponieważ pracownicy nie musieli zapłacić ceny nabycia, spodziewali się zapewne, że ETVA zrealizuje swój zastaw na akcjach, a oni przestaną być ich właścicielami.

Jednakże ponieważ władze greckie nie dostarczyły tych informacji w terminie, i nie powiadomiły Komisji o opóźnieniach wówczas, gdy miały one miejsce, Komisja została pozbawiona możliwości przyjęcia decyzji w odniesieniu do tych aspektów we właściwym czasie.

Należy także zwrócić uwagę, że w przypadku minerałów stałych nowelizacja ustawy o górnictwie nie wprowadziła zmiany opłaty eksploatacyjnej (tj. na podmioty działające na rynku, które zawarły taką umowę, nie miał wpływu ten sam „ciąg środków” i nie przysporzyło im to żadnych korzyści).

Zgodnie z postanowieniami Traktatu Amsterdamskiego i jego protokołów 4 i 5, Dania, Zjednoczone Królestwo i Irlandia nie muszą uczestniczyć w środkach określonych w Tytule IV Traktatu WE i nie są zobowiązane do ponoszenia obciążeń finansowych wynikających z podjętych środków, poza kosztami administracyjnymi.

nie jest zaskoczeniem, że jakość portfela, a w konsekwencji jego wartość rynkowa, jest znacznie wyższa niż w przypadku pierwszego przeniesienia aktywów.

Jednak w niniejszej sprawie zawarcie umowy o przedłużeniu i późniejsze podniesienie opłat dla MOL doprowadziło do paradoksalnej sytuacji, w której MOL, któremu nie udało się rozpocząć produkcji w przewidzianym terminie, korzysta do 2020 r. z niższych opłat eksploatacyjnych za praktycznie wszystkie swoje pola objęte zezwoleniem; natomiast jego konkurenci, którzy tak samo podlegają systemowi zezwoleń i którzy rozpoczęli produkcję w przewidzianym terminie i nie zawarli umowy o przedłużeniu prawa użytkowania górniczego, muszą płacić wyższe opłaty ustawowe.

Przeniesienie należności HSY na bank udzielający pożyczki także nie stanowi stabilnego zabezpieczenia, ponieważ gdyby stocznia zaprzestała działalności, nabywca nie otrzymałby zamówionego produktu, a nie musiałby zapłacić ceny zakupu.

, iż obecnie zarówno Parlament, jak i obywatele Unii nie mają dostępu do informacji o wynikach osiągniętych przez finansowane przez Unię programy i projekty na Haiti, nalega, by Komisja przed upływem 2013 r. zasadniczo poprawiła swą politykę dostępu opinii publicznej do monitorowania programów i projektów;